هر وقت از مسجدی رد میشم که مجلس ختمی برگزار کرده و تمام شده، خانواده های متوفی را میبینم که با شادمانی و خوشحالی به دید و بوسی و حال و احوال پرسی همدیگه مشغولن ( البته بسته های کیک و ساندیس هم همراهشون هست) .در واقع مجلس ختم سعادتی بوده تا اقوام دور و نزدیک بعد مدتها همدیگرو ببینن و از حال هم جویا بشن.
این دفه که از مسجد محل رد شدید نگاه دقیق تری بندازید تا خانواده های داغدار متوفی را بهتر ببینید.
خدایا این سعادت صله ارحام در مساجد را از ما نگیر...
این دفه که از مسجد محل رد شدید نگاه دقیق تری بندازید تا خانواده های داغدار متوفی را بهتر ببینید.
خدایا این سعادت صله ارحام در مساجد را از ما نگیر...
2 نظرات:
ميخوام نباشه صله رحم اينجوري و به اين قيمت !!
مسجداي تهران سانديس ميدن فاتحه؟! چه بي مزه ن !
فقط تهران نیست...همه جا همینطوره! خب وقتی از کثرت میهمانی های خانوادگی و صله ارحام کم خرج روز به روز کمتر می شود و خانواده ها سالی یا دوسالی یکبار همدیگه رو میبینن...معلومه یه نفر میمیره تازه همدیگه رو میبینن و خوشحال میشن! اتفاقا بد نیست ثوابش میره به روح آن مرحوم.
بین شمالی ها رسمی هست به اسم شب نشینی.شب ها بعد از شام میرن خونه همدیگه؛میوه ای یا آجیلی چیزی دور هم میخورن و شاد میشن...خیلی رسم خوبیه
زیاد هم خرج نداره که بعضی ها بترسن
شادی آوره...بیشتر از اکس !!!
ارسال یک نظر